Meisebollenapperne!

Det er tidlig søndagsmorgen. Det er ein kald høstdag, og det er enda stille på studentheimen.

Eg lister med stille opp trappa for å ikkje vekke Daniel, når eg merker eit voldsomt lurveleven utenfor kjøkkenvinduet mitt.
Lørdag hadde eg og Daniel vært på jakt etter meiseboller som skulle henge utenfor kjøkkenvinduet siden det var så mange småfugler i treet utenfor. Men eg var ikkje innstilt på dramaet som utspilte seg utenfor vinduet, når eg lørdagskveld hengte opp ein mesiebolle!
Utenfor var altså to skjorer som hadde bitt av tauet som meisebollen hang i, og fraktet med seg frokosten bort på tryggere grund. Det var ein heftig kamp som endte med at den eine skjora flaug bort og lot den andre bli igjen for eit godt måltid. I sinne dundret eg på vinduet for å skremme skjora bort, men meisebollen var desverre ikkje til å redde. Men skjora var ikkje den einaste som syntes at dette virket som eit lekkert måltid... Neida... Ikkje så lenge etterpå kom det ein katt luskende, jagde bort skjora, og forsynte seg med resten av bolla...

Men historia har heldigvis ein lykkeleg slutt!
Etter at meisebollenapperne var forsynt, så listet eg meg ut og hengte opp ein ny bolle med eit forsterka tau, så det ikkje blir noko meir napping av meisebollene til småfuglane.
Snart kom den tiltenkte kjøttmeisen og inntok eit herremåltid.
Eg håper at småfuglane kan vera til glede utenfor kjøkkenvinduet vårt gjennom ein kald vinter, og at vi kan glede fuglene med at dei får seg ein matbit.